Sona kalan dona kalır...

Yine bir mart akşamı (ulan daha nerden baksan 4 hafta var martın bitmesine yeni bir başlangıç bulmak lazım), bu akşam kedigillerimiz erken başlamış. Pencereden gördüğüm kadarı ile 4'lü bir grup var. İki olasılık var 4 kedinin yapabileceği; ya okey oynuyorlardır, ya da... "ya da"sını boşverelim şimdi.

Hiç sevmem birşeyden son haber alan adam olmayı. Bi tür takıntı belki de bu. Misal en yakın arkadaşım kız arkadaşından mı ayrılmış (arkadaşım kızsa durum değşebilir,bazıları acayip çemkiriyor. Elin dallaması üzünden arkadaşının ağlamasını izlemek... Pek bana göre değil); ilk ben bilecem. Canımı sıkılmış yine ilk ben bilmek isterim. Tüm tatsız haberlerde ilk öğrenen olmak isterim. Güzel haberler ise o kadar önemli değil. Sonuçta insanın acısını bilirsen sadece paylaşmazsın, ona yardım da edebilirsin. Güzel haberlerde ise onun canını sıkma veya kıskanma olasılığın vardır daima.

Misal şu an dışarıdan 4lü kedi çetemizden "sevinç" dolu sesler geliyor. Merak ediyor muyum? Hayır. Herhalde siyah olan okeye dönüyordur.

Mesela buluşmalarda son haber alan adam bensem gelmem kesinlikle. Eskiden olsa (eski garip bir kavram 1 sene önce takmaz gelirdim 4 sene önce gelmezdim.) pek bir şey demeden gelirdim.
Şimdilerde son adam olmak kendini 5. tekerlik gibi hissettiriyor adama. Ferrari'nin bile olsa 5. tekerliği olmam arkadaşım. Bunu yapınca da "oyun bozan" deniliyorsun.

Bak mesela dışarıda ki Taksici beydayı amcaya, adam direk gitti dağıttı kedilerin okey masasını, beyaz olan taş çalıyordu herhalde. beyamca dayı da bir garip konuşuyor, kedimi yutmuş ne ağzından "hasftrikulan" tarzı bişey çıktı. Belki de mayaca falan biliyordur. Ya da içtiği ayranın mayası bozuktur. Kısaca maya ile ilgili bir sorun var, ama ben bilmem dayı amca bey bilir.

"Sona kalan dona kalır" şimdiki hayat felsefem budur bu konularda. Tersini söyleyebilirsiniz tabii ki. Ama açık olun, gözlerinizi kapattığınızda kendinize yakın tuttuğunuz insanların en son sizi hatırlamasının "kafaya takılmayacak", "abartılmayacak" bir kısmı yok. Zaten böyle hissetmiyorsanız o insanlara değer vermemişsiniz demektir. Kandırmayın ne kendinizi ne de onları boşuna derim.